De eerste paar weken in LitchfieldIk ben hier nu dus al bijna 5 weken. Vijf weken zonder papa en mama, zonder eva en olga en zonder al mijn lieve vreindinnetjes. Ik heb het hier heel erg naar mijn zin, alleen heb ik ook de eerste heimwee achter de rug...
In de 4 weken die ik hier nu al op school heb doorgebracht, zijn er een paar dingen opgevallen of in ieder geval de moeite waard om te delen. Op 9/11, of eigenlijk een paar dagen daarvoor, hebben we met de hele school een grote gathering gehouden in de gymzaal. Campbell is maar een kleine school en daarom paste dus ook alle (600!) leerlingen in de gymzaal. Daar hebben we naar een mooie speech geluisterd en daarna met zn alle het national anthem gezongen. Het is me ook opgevallen dat iedereen hier een 'afkorting' van hun naam gebruikt. Als je 'Jessica' heet wordt je door IEDEREEN Jessy of Jess genoemd. Als je 'Nicolas' heet wordt je Nic, heet je 'Michael' ben je Mike. Iets wat in Nederland niet zo vaak gedaan wordt en al helemaal niet door leeraren. Ook hechten mensen hier een grote waarde aan hun 'afkomst'. Zelfs al is het je groot-groot-grootvader die een opa had die uit Italie kwam, ben jij ook italiaans! Een voorbeeld; in mijn geschiedenis klas werd er gevraagd wat je afkomst was en iedereen had wel drie of vier landen waar die zogenaamd vandaan kwam, en voor zo ver ik weet was ik gewoon puur Nederlands. Ook heb ik al een paar mensen horen zeggen van; oh! Jij komt uit Nederland? Wat grappig ik ben ook 1/16 Nederlands! Ik heb me dus aangemeld voor het volleyball team, en wat een leuke groep meiden is dat zeg! Voordat ik me überhaupt heb kunnen aanmelden moest ik een 'physical' laten doen. Dat houdt in; naar de dokter gaan een paar testjes doen om je zicht, gewicht, botten en alles te testen en die zetten dat dan op een papiertje en dat gaat dan naar de school nurse. Ik heb nu dus net twee trainingen en bijna twee wedstrijden mee mogen maken. En ik moet eerlijk zeggen; Nederland zou hier nog iets van kunnen leren! Want omygod die team spirit hier is zo gaaf! Iedereen geeft om elkaar en echt wil alleen maar het beste voor elkaar en het team. Bij de wedstrijden waar ik naar toe ben gegaan waren dus ook heel veel toeschouwers en onze school teams zijn allemaal de Campbell Cougars dus alle teams heten zo. Alle jells gaan dus ook over de cougars! Onze school kleuren zijn rood en zwart en ons tenue (?) dus ook. Als je de gym binnen komt zie je heel groot het logo op de grond staan en eigenlijk overall waar je kijkt zie je iets wat te maken heeft met de Campbell Cougars. Een meisje uit mijn team haalde me op voor de eerste practice. Omdat iedereen hier al mag rijden vanaf 16 werd ik dus in haar Eigen auto opgehaald. Dat was echt een heel apart iets voor mij, ik had nog nooit een tiener zien rijden en dat was dus best wel gaaf...! Nog een paar dingen die anders zijn school wise; in de klas eten! Mag hier! Niet eens even vragen of zo, als je honger hebt mag je gaan eten. Ook zijn ze hier een stuk vrijer met het geven van punten, de eerste weken was het vooral het ondertekenen van de voorwaaren (you know how that works in America) en deed je dat voor de datum dat het terug moest? huppatee een 100% dus een A+. Maar aan de Andere kant is dat ook wel weer minder, je krijgt hier vooe ALLES een punt! huiswerk, inleveren van reports, werkstukken, class discussions, quizzes alles. Ook zeggen ze meestal twee dagen van te voren of je een toets hebt ja of nee. Heel leuk is dat. Verder moet je een Hallpass hebben om tijdens de lessen naar de wc te mogen gaan ofzo. Die moet je leraar dan ondertekenen en dan moet je die meenemen naar de wc.
|
|